Φθορίωση στο Οδοντιατρείο
Η επικινδυνότητα της τερηδονικής προσβολής ξεκινάει περίπου στην ηλικία των έξι μηνών όταν εμφανίζονται στο στόμα τα πρώτα δόντια της νεογιλής οδοντοφυΐας. Αυτός ο κίνδυνος συνεχίζεται μέχρι το δέκατο τρίτο έτος με την ολοκλήρωση της μόνιμης οδοντοφυΐας, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις των παιδιών που παρά την λήψη φθορίου συστηματικά, παρουσιάζουν πολυτερηδονισμό ο οποίος οδηγεί στην ανάγκη της τοπικής εφαρμογής φθορίου σαν συμπληρωματικό ενισχυτικό μέσο.
Ο πιο διαδεδομένος τρόπος ελεγχόμενης τοπικής εφαρμογής φθορίου, είναι η φθορίωση στο ιατρείο σε τακτά χρονικά διαστήματα συνήθως μία φορά το εξάμηνο. Τότε το φθόριο σε συνδυασμό με τον έλεγχο των δοντιών και συνολικά της στοματικής κοιλότητας, μπορεί πραγματικά να συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στη μείωση της τερηδόνας.
Τα σκευάσματα φθορίου που χρησιμοποιούνται στο ιατρείο είναι ιδιαίτερα υψηλής περιεκτικότητας. Γι’ αυτό το λόγο δεν συνιστάται η εφαρμογή του στο σπίτι. Ο οδοντίατρος χρησιμοποιεί φθόριο σε μορφή ζελέ που το εφαρμόζει στις οδοντικές επιφάνειες με τη βοήθεια ειδικών πλαστικών δισκαρίων, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε μορφή βερνικιών.
Η φθορίωση στο Οδοντιατρείο δεν σταματά στην ηλικία των δεκατριών ετών. Η επιλογή τοπικής εφαρμογής γίνεται με αυστηρά κριτήρια από τον θεράποντα, ο οποίος εξετάζει προδιαθεσικούς ή υπαρκτούς παράγοντες πολυτερηδονισμού και προτείνει ανάλογα την συχνότητα εφαρμογής. Έτσι εφαρμογές φθορίου γίνονται στη νεογιλή, στη μεικτή και στη μόνιμη οδοντοφυΐα ενώ συνεχίζονται μέχρι την ενηλικίωση του παιδιού, επιτρέποντας του να εξοικειωθεί με την στοματική υγιεινή και να οδηγηθεί στην συνειδητή φροντίδα των δοντιών του ως ενήλικας, χωρίς προβλήματα τερηδόνας.
Βεβαίως, η τοπική εφαρμογή φθορίου στο ιατρείο επιλέγεται και σε περιπτώσεις ενηλίκων, οι οποίοι εμφανίζουν πολυτερηδονισμό, ευαισθησία σε εκτεθειμένες οδοντικές επιφάνειες, επώδυνη συμπτωματολογία μετά από ριζικές αποξέσεις (περιοδοντίτιδα). Και εδώ τα θεραπευτικά αποτελέσματα της τοπικής εφαρμογής του φθορίου είναι θεαματικά.
Σειρά μελετών χαρακτηρίζουν το φθόριο σαν καθολικό και αναντικατάστατο μέσο πρόληψης της τερηδόνας και αποδεικνύουν περίτρανα το πόσο απόλυτα ασφαλές είναι για την υγεία. Ελάχιστες αντιρρήσεις για τη χρήση του έχουν αποδειχθεί επιστημονικά ανακριβείς και αβάσιμες, καθώς πληθώρα επιδημιολογικών και εργαστηριακών ερευνών, συνηγορούν για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια του φθορίου σαν μέσο πρόληψης της τερηδόνας.